เซ็บเดิร์ม โรคผิวหนัง ที่ทุกคนต้องทำความรู้จัก

โรคเซ็บเดิร์ม (Seborrheic Dermatitis) คืออะไร

โรคเซ็บเดิร์ม (Seborrheic Dermatitis) คือ โรคการอักเสบเรื้อรังของผิวหนังที่พบได้บ่อย ผิวหนังอักเสบจากต่อมไขมันใต้ผิวหนัง หรือที่หลายคนรู้จักกันในชื่อของโรคเซ็บเดิร์ม เป็นโรคที่เป็นโรคเรื้อรังที่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้

ลักษณะของโรคเซ็บเดิร์ม มีดังต่อไปนี้

1. ผื่นแดง
2. มีขุยละเอียดสีขาวและเหลือง
3. คัน
4. เป็นสะเก็ดรังแคบนหนังศีรษะ

ส่วนตามบริเวณร่างกายเองก็เกิดขึ้นได้เช่นกัน บริเวณที่เกิดมักเป็นส่วนที่มีความมันบริเวณจุดที่มีต่อมไขมันมาก เช่น

1. ใบหน้า
2. ไหล่
3. หน้าอก
4. หลัง
5. ศีรษะ

โดยส่วนมากมักจะปรากฏในลักษณะผื่นแดง ทั้งนี้โรคเซบเดิมอาจทำให้สับสนกับโรคสะเก็ดเงิน อีสุกอีใส หรืออาการภูมิแพ้ได้

อาการของโรคเซ็บเดิร์ม เป็นแบบไหน

รังแคหรือสะเก็ดหนาบนหนังศีรษะถือเป็นเซบเดิมชนิดหนึ่ง โดยในทารกอายุน้อยกว่า 3 เดือนมักจะมีเกล็ดสีเหลืองหรือน้ำตาลบนศีรษะ และมักจะหายไปก่อนอายุครบ 1 ปี แต่อาจกลับไปเป็นได้อีกครั้งในช่วงวัยรุ่น ทั้งนี้โรคเซบเดิมในเด็กอาจถูกเข้าใจผิดว่าเป็นผื่นผ้าอ้อม นอกจากบริเวณศีรษะที่พบได้บ่อยแล้ว โรคเซบเดิมยังสามารถเป็นตามผิวหนังบริเวณที่มีความมัน เช่น

1. ใบหน้า โดยเฉพาะบนเปลือกตา รอบ ๆ จมูก
2. รวมถึงบริเวณลำตัว ได้แก่
3. ข้อพับแขนขา
4. กลางหน้าอก
5. รอบสะดือ สะโพก
6. และขาหนีบ

เซ็บเดิร์มมีลักษณะและอาการดังนี้

1. ผิวหนังตกสะเก็ดเป็นรังแคบนหนังศีรษะ
2. บริเวณที่มีเส้นผม คิ้ว หรือ หนวดเครา
3. ผิวมันเป็นแผ่น ปกคลุมด้วยสะเก็ดสีขาวหรือเหลือง
4. มีสะเก็ดแข็งบนหนังศีรษะ ใบหู ใบหน้า หน้าอก รักแร้ ถุงอัณฑะ
5. ผมร่วงบริเวณหนังศรีษะที่เป็นเซ็บเดิร์ม
6. ผิวหนังในบริเวณเป็นเซ็บเดิร์มจะมีความมัน
7. มีอาการคัน แดง ผิวหนังลอกเป็นขุยสีขาวหรือสีเหลือง และผิวดูมัน
8. เปลือกตาอักเสบ มีอาการแดงหรือมีสะเก็ดแข็งติด
9. อาจมีอาการปวดหรือคันร่วมด้วย

กรณีที่อาการของโรครบกวนการนอนหลับพักผ่อนหรือการใช้ชีวิตประจำวัน ทำให้รู้สึกกังวลและอับอาย พยายามรักษาด้วยตนเองแล้วไม่ดีขึ้น หรือมีความเป็นไปได้ว่าจะมีการติดเชื้อเกิดขึ้น ควรไปพบแพทย์เพื่อวินิจฉัยและรับการรักษาโรคผิวหนัง

โรคเซ็บเดิร์มสาเหตุเกิดจากอะไร 

ทางการแพทย์ยังไม่สามารถระบุถึงสาเหตุของโรคนี้ได้อย่างแน่ชัด แต่บางครั้งหากบุคคลในครอบครัวเป็นเซ็บเดิร์มคุณอาจจะมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้น แต่สันนิษฐานว่าอาจเกิดขึ้นจากหลายปัจจัยประกอบกัน ได้แก่

1. พันธุกรรม
2. ความเครียด
3. เชื้อราที่อาศัยอยู่บนผิวหนัง
4. สภาพอากาศที่เย็นและแห้ง
5. ภาวะแทรกซ้อนจากโรคบางชนิด รวมทั้งการใช้ยารักษาโรค
6. โครงสร้างผิวไม่แข็งแรง

ใครที่มีความเสี่ยงเป็นโรคเซ็บเดิร์ม

สาเหตุของการเกิดเซ็บเดิร์มไม่ได้มาจากการไม่รักษาความสะอาดหรืออาการภูมิแพ้แต่อย่างใด โดยมีโอกาสเกิดกับทารกแรกเกิดและผู้ใหญ่อายุตั้งแต่ 30-60 ปีได้มากกว่าวัยอื่น ๆ และยังพบในเพศชายได้บ่อยกว่าเพศหญิง รวมถึงผู้ที่มีผิวมัน นอกจากนี้การเจ็บป่วยจากโรคหรือภาวะใด ๆ ต่อไปนี้ก็เป็นอีกปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดเซบเดิมได้เช่นกัน

1. โรคเกี่ยวกับระบบประสาทและโรคทางจิต เช่น
   • โรคพาร์กินสัน
   • ภาวะซึมเศร้า
2. ระบบภูมิคุ้มกันร่างกายที่อ่อนแอลง เช่น
   • ผู้ที่รับการปลูกถ่ายอวัยวะ
   • ผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวี
   • โรคตับอ่อนอักเสบ
   • พิษสุราเรื้อรัง
   • มะเร็งบางชนิด
3. โรคเกี่ยวกับระบบต่อมไร้ท่อที่เป็นสาเหตุของโรคอ้วน เช่น
   • เบาหวาน
   • สิว
4. โรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน ภาวะหัวใจล้มเหลว
5. โรคการกินผิดปกติ
6. โรคลมชัก
7. โรคผิวหนังอักเสบโรซาเซีย
8. โรคสะเก็ดเงิน
9. ยารักษาโรคบางชนิด
10. การเกา ครูดข่วน หรือการได้รับบาดเจ็บของผิวหน้า
11. การติดสุรา

ดังนั้นสาเหตุของโรคเซ็บเดิร์มมักเกิดจากความแปรปรวนของฮอร์โมน เชื้อรา สิ่งแวดล้อม ไปจนถึงพันธุกรรม โดยมีปัจจัยให้โรคทำงานคืออุณหภูมิเป็นหลัก ซึ่งแม้ว่าโรคนี้จะไม่สามารถหายได้ แต่ก็ยังบรรเทาอาการได้ด้วยการรักษาทางการแพทย์และการดูแลตัวเอง

วิธีดูแลเบื้องต้นสำหรับคนเป็นโรคเซ็บเดิร์ม

ผู้ที่เป็นเซ็บเดิร์มอาจเริ่มจากการดูแลผิวด้วยตนเอง หรือปรับเปลี่ยนพฤติกรรมบางประการ ดังนี้

1. รักษาความสะอาดบริเวณที่เป็นอยู่เสมอ ด้วยสบู่และน้ำเปล่า
2. ทำความสะอาดร่างกาย หนังศีรษะเป็นประจำ
3. โดยเลือกผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดที่ปราศจากสารทำความสะอาดรุนแรง
4. ไม่มีสารระคายเคืองต่างๆ เช่น
   • น้ำหอม
   • สี
   • พาราเบน
   • แอลกอฮอลล์
5. ใช้ครีมบำรุงและผลิตภัณฑ์ช่วยเสริมเกราะปกป้องผิว และให้ความชุ่มชื้นแก่ผิว

วิธีรักษาโรคเซ็บเดิร์ม

หากอาการของคุณไม่ดีขึ้นด้วยการรักษาด้วยตัวเองที่บ้านแล้วนั้น คุณสามารถไปพบแพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญเพื่อ ปรึกษาโรคผิวหนัง และแพทย์อาจจะทำการรักษาโดยใช้ตัวยา ดังนี้

1. แชมพูที่มีส่วนผสมของ

• Hydrocortisone
• fluocinolone
• desonide

ตัวยาเหล่านี้มีประสิทธิภาพมากในการรักษาโรคเซ็บเดิร์มได้แต่หากใช้เป็นเวลานานอาจจะมีผลข้างเคียง

1. ยาต้านเชื้อราที่เรียกว่า binbinafine
   • ยานี้มักจะไม่แนะนำเนื่องจากอาจทำให้เกิดผลข้างเคียง
   • เกิดอาการแพ้และปัญหาตับ
2. Metronidazole เป็นการรักษาอีกวิธีหนึ่งที่สามารถ
   • บรรเทาอากาและยับยั้งแบคทีเรีย
   • อยุ่ในรูปแบบครีมและเจล
   • สามารถใช้กับผิวได้วันละสองครั้งจนกว่าอาการจะดีขึ้น
3. แพทย์อาจจะให้ใช้ตัวยา psoralen
   • ร่วมกันกับการรักษาด้วยแสง ตัวยา psoralen
   • อาจจะมาในรูปแบบยาทาหรือยาเม็ดรับประทาน

เมื่อไหร่ที่คุณควรพบแพทย์

ผู้ป่วยโรคเซ็บเดิร์มควรเข้าพบแพทย์เมื่อมีอาการรุนแรงและไม่สามารถรักษาได้เองที่บ้าน และหาก

1. ใช้แชมพูทั่วไปแล้วรังแคไม่หาย
2. ผิวหนังบริเวณที่เป็นเซ็บเดิร์มมีอาการแดงมาก
3. บริเวณที่เป็นเซ็บเดิร์มมีอาการเจ็บแสบ
4. มีบริเวณที่เป็นหนองมีหนองหรือน้ำไหลออกมา

Dsecret clinic เราเข้าใจคุณ

ซึ่ง Dsecret clinic เข้าใจดีสำหรับทุกคนที่มีปัญหาเกี่ยวกับเรื่อง โรคผิวหนัง  – โรคเซ็บเดิร์ม (Seborrheic Dermatitis) เรารู้และเข้าใจสาเหตุของทุกปัญหา กรณีที่อาการของโรครบกวนการนอนหลับพักผ่อนหรือการใช้ชีวิตประจำวัน ทำให้รู้สึกกังวลและอับอาย พยายามรักษาด้วยตนเองแล้วไม่ดีขึ้น หรือมีความเป็นไปได้ว่าจะมีการติดเชื้อเกิดขึ้น ควรไปพบแพทย์เพื่อวินิจฉัยและรับการรักษา เพียงคุณเข้ามาติดต่อสอบถาม หรือเข้ามาปรึกษาเราได้ฟรีที่ คลินิก Dsecret clinic เรามี

• แพทย์เฉพาะทางผู้เชี่ยวชาญด้านโรคผิวหนังโดยเฉพาะ
• ไว้พร้อมดูแลและให้คำปรึกษาคุณในทุกๆ เรื่อง
• เพราะเราใส่ใจในความรู้สึกและปัญหาของคุณ
• เราพร้อมให้บริการที่ยอดเยี่ยม
• มีทีมงานคอยบริการคุณทุกคนอย่างดี
• ใส่ใจคนไข้ทุกคนไม่ว่าปัญหาของคุณจะเล็กมากแค่ไหน
• แต่นั้นคือเรื่องสำคัญของเราเสมอ

ขอบคุณที่ไว้ใจให้เราได้คอยดูแลคุณอย่างใกล้ชิด และเราจะตั้งใจในการบริการงานของเราให้ดีที่สุดและพัฒนาอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้คุณมาหาเราแล้วได้แต่รอยยิ้มและความสุขกลับไป